لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف کلی تحقیق حاضر مقایسه عوامل موثر بر همذات پنداری هواداران تیم های ورزشی باسابقه و تیم های ورزشی تازه تاسیس بود. این تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی و از شاخه تحقیقات میدانی است. در این تحقیق به منظور گردآوری داده ها و تعیین عوامل موثر بر ایجاد همذات پنداری هواداران از پرسشنامه محقق ساخته فرایند تحلیل سلسله مراتبی که روایی آن را متخصصان مدیریت ورزشی، بازاریابی و جامعه شناسی تایید کردند و پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ 0.89 ارزیابی شد، استفاده شد. جامعه آماری تحقیق کلیه هواداران تیم فوتبال سپاهان و تیم فوتسال گیتی پسند اصفهان بود که تعداد دقیق آنها مشخص نبود. بر اساس یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از فرمول حجم نمونه جامعه نامحدود یک نمونه 126 نفری از هواداران تیم فوتبال سپاهان و یک نمونه 126 نفره از هواداران تیم فوتسال گیتی پسند اصفهان به صورت تصادفی انتخاب شدند. از نرم افزار SPSS16 به منظور تعیین پایایی و آمار توصیفی و از نرم افزار Expert Choice برای تجزیه و تحلیل داده ها و مقایسه های زوجی معیارهای همذات پنداری استفاده شد. بر اساس تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی نتایج نشان داد که در بین هواداران تیم تازه تاسیس فوتسال گیتی پسند اصفهان، « خاستگاه جغرافیایی» اساسی ترین عامل در همذات پنداری هواداران با تیم مورد علاقه شان است. پس از «خاستگاه جغرافیایی»، «سبک بازی»، «بازیکنان و مربیان ستاره»، «تعاملات اجتماعی» و «سابقه و تاریخچه موفقیت های تیمی» به ترتیب از دیگر عوامل موثر در احساس همذات پنداری هواداران مطرح بود. از طرف دیگر، نتایج مطالعه هواداران تیم فوتبال باسابقه سپاهان اصفهان نشان داد که عوامل موثر بر ایجاد احساس همذات پنداری هواداران با این تیم با عوامل موثر بر ایجاد احساس همذات پنداری هواداران با تیم فوتسال تازه تاسیس گیتی پسند اصفهان متفاوت بوده است. بدین ترتیب که در بین هواداران تیم فوتبال سپاهان اصفهان «سابقه و تاریخچه موفقیت های تیمی»، اساسی ترین عامل در همذات پنداری هواداران با تیم مورد علاقه خود محسوب شده است. «بازیکنان و مربیان ستاره»، «سبک بازی» و «تعاملات اجتماعی» و «خاستگاه جغرافیایی» نیز به ترتیب از دیگر اولویت های موثر در ایجاد همذات پنداری هواداران، است.

مقدمه: امروزه یکی از ابزارهای سهل الوصول، ارزان و تعیین کننده سلامتی انسان ها، فعالیت های حرکتی و ورزش است و از سوی دیگر، کیفیت زندگی یکی از پیامد های مهم سلامتی به شمار می آید. بنابراین، هدف از انجام تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین مشارکت ورزشی با کیفیت زندگی زنان شهر اصفهان بود.روش ها: این پژوهش از نوع پیمایشی بود و به روش توصیفی- همبستگی در سال 1394 انجام شد. جامعه آماری مطالعه را کلیه زنان شهر اصفهان (919399 نفر) تشکیل دادند. از این تعداد، 386 نفر به روش تصادفی طبقه ای و با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه Morgan انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها، از پرسش نامه استاندارد کیفیت زندگی World Health Organization Quality of Life) یا (WHOQOL-BREF که پایایی آن 0.92 به دست آمده و پرسش نامه مشارکت ورزشی کریمیان و همکاران که پایایی آن 0.88 محاسبه شده است، استفاده گردید.یافته ها: بین مشارکت ورزشی با کیفیت زندگی زنان، همبستگی مثبت و معنی داری مشاهده شد (r=0.371، P=0.001). همچنین، میزان مشارکت ورزشی زنان با میانگین 3.03 و کیفیت زندگی با میانگین 3.22، در سطح متوسطی قرار داشت. با توجه به تحلیل های رگرسیونی، 29 درصد از کیفیت زندگی می تواند به وسیله مشارکت ورزشی پیش بینی شود.نتیجه گیری: ورزش و فعالیت های بدنی منظم، ارتباط معنی داری با سطح کیفیت زندگی در زنان دارد و می توان چنین استنباط نمود که با افزایش مشارکت ورزشی، کیفیت زندگی زنان نیز افزایش و بهبود می یابد.

هدف پژوهش بررسی اثرات روان شناختی جانشینی مربیان در تیم های ورزشی بود. روش پژوهش از نوع کیفی بود که با توجه به روش گراندد تئوری و رهیافت ظاهرشونده گلیسر انجام شد. جامعة آماری پژوهش شامل خبرگان آگاه به موضوع پژوهش بودند که بر حسب انتخاب هدفمند تعداد 15 نفر از این افراد به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. نمونه گیری تا رسیدن به اشباع نظری انجام یافت. ابزار گردآوری پژوهش حاضر، مصاحبة نیمه ساختاریافته بود. این پژوهش در سه بخش کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گردید. جهت تحلیل داده های پژوهش حاضر از نرم افزار مکس کیو.دی.ای استفاده شد. یافته ها نشان داد تعداد 30 کد اولیه در فرایند کدگذاری استخراج و در بخش کدگذاری باز به صورت مناسب مقوله بندی شدند. همچنین نتایج پژوهش بیانگر این بود که اثرات روان شناختی جانشینی مربیان در تیم های ورزشی در دو دسته منفی و مثبت مشخص شدند. بنابراین پیشنهاد می گردد تیم های ورزشی در روند جانشینی مربیان، از نظرات ورزشکاران تا حدی استفاده نمایند تا بتوانند آثار منفی ایجاد شده در طی جانشینی را کنترل نمایند.

زمینه و هدف: هوش معنوی با اخلاق و فرهنگ تیمی در تعامل است. تحقیق حاضر با هدف تعیین ارتباط بین هوش معنوی و فرهنگ تیمی با اخلاق ورزشی در میان بازیکنان تیم های ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز انجام شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی همبستگی، جامعه آماری شامل بازیکنان تیم های ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز به تعداد 182 نفر در سال 1394 بود که به سبب محدودیت جامعه نمونه آماری، به صورت تمام شماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه هوش معنوی King وDeCicco (2009) ، پرسشنامه فرهنگ تیمی Denison (2000) و پرسشنامه اخلاق ورزشی طالبیان نیا و همکاران (1387 ش.) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد.یافته ها: بین هوش معنوی (p=0.001) و فرهنگ تیمی (p=0.001) با اخلاق ورزشی بازیکنان ارتباط معنی داری وجود داشت. همچنین بین مولفه های هوش معنوی و مولفه های فرهنگ تیمی با اخلاق ورزشی ارتباط معنی داری وجود داشت (p<0.05). آزمون رگرسیون چندمتغیره نشان داد که از میان مولفه های هوش معنوی، مولفه آگاهی متعالی به میزان 9.8 درصد تغییرات اخلاق ورزشی را پیش بینی می کند و از میان مولفه های فرهنگ تیمی، مولفه درگیرشدن در کار، توانست 11.6 درصد از تغییرات اخلاق ورزشی را پیش بینی نماید.نتیجه گیری: پیشنهاد می شود، مربیان تیم ها، معنویت و اخلاق ورزشی را در میان بازیکنان و محیط های ورزشی ترویج داده و با ایجاد جو اخلاقی مناسب در باشگاه های ورزشی، باعث شوند تا بازیکنان حمایت مدیران را احساس نموده و رفتار تیمی را ارتقا دهند.